Wyspy Liparyjskie - Panarea i Stromboli
Porady dla żeglarzy
6 stycznia 2021
Wyspy Liparyjskie nazywane również Eolskimi to grupa siedemnastu skalistych wulkanicznych wysp położonych na północ od Sycylii. Najdalej na północ są wysunięte Panarea i Stromboli. Panarea jest najmniejszą spośród siedmiu zamieszkałych Wysp Eolskich. Jest uznawana za najbardziej ekskluzywną wyspę, czasami nazywana jest małym Capri.
Panarea jest najmniejszą spośród siedmiu zamieszkałych Wysp Eolskich. Jest uznawana za najbardziej ekskluzywną wyspę, czasami nazywana jest małym Capri. Spacer wąskimi uliczkami, przepełnionymi małymi butikami na pewno umili nam czas na wyspie. Na Panarea obowiązuje zakaz używania pojazdów z silnikami spalinowymi, dozwolony jest jedynie napęd elektryczny.
Latem i wiosną Panarea chętnie jest odwiedzana przez turystów, wówczas na wyspie przebywa około 3 tyś. osób. Po zakończeniu sezonu liczba zmniejsza się dziesięciokrotnie, na wyspie pozostają jedynie stali mieszkańcy. W okresie jesienno-zimowym większość lokali gastronomicznych i punktów usługowych jest nieczynna.
Około 1 milę w kierunku wschodnim od Panarea jest zespół 5 niewielkich skalistych wysepek: Dattilo, Lisca Bianca, Lisca Nera, Bottaro, Panarelli. 2 mile w kierunku północno-wschodnim od Panarea jest kolejna mała wyspa Basiluzzo. Panarea oraz Dattilo, Lisca Bianca, Lisca Nera, Bottaro, Panarelli, Basiluzzo to skaliste stożki będące szczytem wulkanu, którego podstawa znajduje się na głębokości ponad 1,2 km. Aby odwiedzić te okolice najlepszym pomysłem jest czarter jachtu na Sycylii.
Jachty mogą cumować przy betonowym molo, trzeba użyć kotwicy ponieważ nie ma mooringów. Cumować należy w takim miejscu aby nie utrudniać cumowania jednostkom komercyjnym. Postój przy betonowym pirsie nie jest zalecany podczas niestabilnej pogody, szybkie odejście może być utrudnione podczas załamania pogody.
Miejsca do kotwiczenia znajdują się na północ i na południe od molo. Dno o umiarkowanym nachyleniu jest piaszczyste i porośnięte wodorostami dlatego można kotwiczenie uznać za bezpieczne. Miejsce osłonięte od zafalowania i wiatru jedynie z zachodnich kierunków. Aby umożliwić manewrowanie promom, wodolotom oraz tankowcom dostarczającym wodę na wyspę nie należy kotwiczyć w odległości mniejszej niż 200 m od betonowego pirsu.
Na południe od molo są boje cumownicze, obsługa boi pomaga w cumowaniu oraz zapewnia transport załogi pomiędzy jachtem a brzegiem wyspy. W San Pietro istnieje możliwość uzupełnienia wody oraz paliwa. W miejscowości znajdziemy sklepy, pizzerie, bary i restauracje. Bez wątpienia ta miejscowość jest miejscem wartym odwiedzenia podczas żeglarskiej włóczęgi po Wyspach Eolskich. Nawigując w pobliży San Pietro należy zachować ostrożność w pobliżu skał Formiche di Panarea (zobacz w Navionics).
Zatoka z piaszczysto-kamienistą plażą dająca możliwość schronienia przed zafalowaniem i wiatrami z kierunków północnych. W niewielkiej odległości od plaży jest restauracja i bar. W zatoce są boje cumownicze, ze względu na podwodny kabel elektryczny nie należ używać kotwicy.
Zatoka z niewielką piaszczysto-żwirową plażą otoczona stromymi skalistymi brzegami. Piaszczysto-kamieniste dno ma niezbyt duże nachylenie, głębokość kotwiczenia 5-10 m. Miejsce dające możliwość dobrego schronienia przed falą i wiatrami z kierunków północnych. W pobliżu plaży znajduje się bar, a w niewielkiej odległości restauracja. Spacer z Cala Zimmari do San Pietro zajmuje niespełna pół godziny.
Niewielka zatoka ze skalistymi brzegami i kilkoma bardzo małymi kamienistymi plażami. Nie należy kotwiczyć, pływać pontonem oraz wpław w odległości mniejszej jak 100 m od brzegu, istnieje prawdopodobieństwo zsuwania się skał. Na klifie powyżej zatoki znajdują się ruiny prehistorycznej osady.
Kotwicowisko przy pięknych stromych skałach. Jest to bardzo malownicze miejsce, które warto odwiedzić podczas dobrej i stabilnej pogody, pozostanie na noc jest niebezpieczne. Bardzo przejrzysta woda zapewnia doskonałe warunki do kąpieli oraz nurkowania. Głębokość kotwiczenia 10-15 m, dno ma duże nachylenie i jest kamieniste. Miejsce do kotwiczenia należy wybrać w odpowiedniej odległości od brzegów Panarea oraz od skały Scoglio La Nave. Ze względu na głębokość i kamieniste dno, nie należy przepływać jachtem pomiędzy brzegami Panarea, a skałą Scoglio La Nave.
Miejsca do kotwiczenia znajdują się przy północno-zachodnich (zobacz w Navionics), wschodnich (zobacz w Navionics) i południowych (zobacz w Navionics) brzegach tej niewielkiej wyspy. Ze względu na klifowe skaliste brzegi, atrakcyjniejsze kotwicowisko jest przy północno-zachodnich brzegach Basiluzzo. Kotwicząc przy malowniczych brzegach Basiluzzo należy pamiętać, że dno jest kamieniste i ma spore nachylenie. Wszystkie trzy miejsca do kotwiczenia są bezpieczne jedynie podczas dobrej i stabilnej pogody.
Ze względu na podwodne skały oraz kamieniste dno kotwiczenie w pobliżu tych niewielkich skalistych wysp może być niebezpieczne. Najlepsze miejsce do kotwiczenia jest przy południowych brzegach Lisca Bianca. Kotwiczenie w tym miejscu jest bezpieczne jedynie podczas dobrej i stabilnej pogody.
Stromboli znana jest z aktywnego wulkanu. Gdy zbliżamy się do tej wyspy od strony południowej widzimy pięknie wyglądający symetryczny stożek wulkaniczny, który ma wysokość prawie 1 km. Zaskakujące jest to, że podstawa tego wulkanu znajduje się 1,5 km pod powierzchnią wody. Stromboli jest najdalej wysuniętą wyspą archipelagu wysp Eolskich w kierunku północno-wschodnim.
Aktywny wulkan to bez wątpienia największa atrakcja tej wyspy i całego archipelagu. W niewielu miejscach w Europie mamy okazję obserwować aktywny wulkan. Systematyczne erupcje, którym towarzyszą niesamowite chwilami przerażające odgłosy oraz spływająca z krateru do morza lawa tworzą niesamowity spektakl. Oczywiście największe widowisko jest podczas nocnego obserwowania gejzerów lawy z pokładu jachtu. Aby podziwiać strumienie spływającej lawy należy podpłynąć do Stromboli od strony północno-wschodniej, podpłynięcie zbyt blisko brzegu może okazać się niebezpieczne.
Istnieje możliwość uczestniczenia w pieszej wycieczce organizowanej przez profesjonalnych przewodników. Indywidualne wejścia na szczyt wulkanu są zabronione. Spacer na szczyt zajmuje około 3 godziny, a zejście 2. Konieczne są buty trekkingowe, latarka, kurtka chroniąca przed wiatrem, deszczem i chłodem, woda oraz prowiant na drogę. Koszt wycieczki to około 30 EURO za osobę. Z jednym przewodnikiem idzie maksymalnie 20 osób. Wyprawy na szczyt najczęściej organizowane są popołudniem i wieczorem. Warto zarezerwować wycieczkę z kilkudniowym wyprzedzeniem ponieważ w szczególności w miesiącach letnich często brakuje dostępnych miejsc.
Podczas silnej erupcji, która miała miejsce w 2003 roku do morza gwałtownie spłynęła bardzo duża ilość lawy oraz nastąpiło osunięcie zbocza, powodując lokalne tsunami. Erupcja w lipcu 2019 roku wywołała pożary w rejonach położonych poniżej szczytu wulkanu, chmura popiołu unosząca się nad kraterem miała ponad 2 km wysokości. W deszczu spadających odłamków skalnych zginął 1 turysta.
Pomimo zagrożeń jakie stwarza wulkan wyspa jest ciekawa i warta odwiedzenia. W tym malowniczym miejscu, swoją letnią rezydencję posiadają Domenico Dolce i Stefano Gabbana, czyli właściciele Dolce & Gabbana. Aktywny wulkan na Stromboli nazywany jest czasami najstarszą latarnia morską na świecie, to określenie nie jest bezpodstawne, ponieważ już w starożytności rozbłyski rozgrzanej lawy wydobywającej się z krateru wykorzystywane były jako znak nawigacyjny. Miejscami, w których możemy zatrzymać się w pobliżu Stromboli są: Ficogrande, Scari, Ginostra.
W tej malowniczej miejscowości są dwa pirsy jednak oba nie są przystosowane do cumowania jachtem lub pontonem. Istniej możliwość skorzystania z boi cumowniczych, opłata wynosi 25 EUR. Kotwiczenie jest bezpieczne jedynie podczas dobrej i stabilnej pogody. Dno ma duże nachylenie, jest kamieniste. Nie należy kotwiczyć w pobliżu pirsów. Przy mniejszym pirsie cumują tankowce dostarczające na wyspę słodką wodę. Głębokość kotwiczenia 10-15 m. Szczyt wulkanu, ciemna plaża oraz jasne, charakterystyczne dla tego regionu zabudowania tworzą bardzo miłą dla oka kompozycję. W miejscowości znajdziemy bary, restauracje, pizzerie, sklep z podstawowym zaopatrzeniem, punkt pomocy medycznej, posterunek policji oraz urokliwy kościół.
Betonowy pirs przeznaczony jest dla wodolotów, promów oraz łodzi turystycznych, nie należy przy nim cumować jachtem. Istnieje możliwość krótkiego postoju w celu uzupełnienia paliwa, na pirsie jest dystrybutor z olejem napędowym oraz benzyną. Nie należy kotwiczyć blisko pirsu. Kotwicowisko jest w pobliżu plaży, ze względu na duże nachylenie dna kotwiczenie nie jest bezpieczne podczas silnych wiatrów. Głębokość kotwiczenia około 15-20 m. Na lądzie znajdziemy lokale gastronomiczne i sklep z podstawowym zaopatrzeniem. Zabudowania Ficogrande i Scari łączą się przez co jest to właściwie jedna miejscowość.
Betonowy pirs przeznaczony jest dla wodolotów, promów oraz łodzi turystycznych, nie należy przy nim cumować jachtem. Kamieniste dno ma duże nachylenie, głębokość kotwiczenia 15-20 m. Występują podwodne głazy dlatego warto zastosować dodatkową linę kotwiczną. Nie należy kotwiczyć w tym miejscu podczas trudnych warunków atmosferycznych. W niewielkiej miejscowości znajdziemy restaurację oraz sklep z podstawowym zaopatrzeniem.
Latem i wiosną Panarea chętnie jest odwiedzana przez turystów, wówczas na wyspie przebywa około 3 tyś. osób. Po zakończeniu sezonu liczba zmniejsza się dziesięciokrotnie, na wyspie pozostają jedynie stali mieszkańcy. W okresie jesienno-zimowym większość lokali gastronomicznych i punktów usługowych jest nieczynna.
Około 1 milę w kierunku wschodnim od Panarea jest zespół 5 niewielkich skalistych wysepek: Dattilo, Lisca Bianca, Lisca Nera, Bottaro, Panarelli. 2 mile w kierunku północno-wschodnim od Panarea jest kolejna mała wyspa Basiluzzo. Panarea oraz Dattilo, Lisca Bianca, Lisca Nera, Bottaro, Panarelli, Basiluzzo to skaliste stożki będące szczytem wulkanu, którego podstawa znajduje się na głębokości ponad 1,2 km. Aby odwiedzić te okolice najlepszym pomysłem jest czarter jachtu na Sycylii.
San Pietro 38° 38.29'N 15° 04.82'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsJachty mogą cumować przy betonowym molo, trzeba użyć kotwicy ponieważ nie ma mooringów. Cumować należy w takim miejscu aby nie utrudniać cumowania jednostkom komercyjnym. Postój przy betonowym pirsie nie jest zalecany podczas niestabilnej pogody, szybkie odejście może być utrudnione podczas załamania pogody.
Miejsca do kotwiczenia znajdują się na północ i na południe od molo. Dno o umiarkowanym nachyleniu jest piaszczyste i porośnięte wodorostami dlatego można kotwiczenie uznać za bezpieczne. Miejsce osłonięte od zafalowania i wiatru jedynie z zachodnich kierunków. Aby umożliwić manewrowanie promom, wodolotom oraz tankowcom dostarczającym wodę na wyspę nie należy kotwiczyć w odległości mniejszej niż 200 m od betonowego pirsu.
Na południe od molo są boje cumownicze, obsługa boi pomaga w cumowaniu oraz zapewnia transport załogi pomiędzy jachtem a brzegiem wyspy. W San Pietro istnieje możliwość uzupełnienia wody oraz paliwa. W miejscowości znajdziemy sklepy, pizzerie, bary i restauracje. Bez wątpienia ta miejscowość jest miejscem wartym odwiedzenia podczas żeglarskiej włóczęgi po Wyspach Eolskich. Nawigując w pobliży San Pietro należy zachować ostrożność w pobliżu skał Formiche di Panarea (zobacz w Navionics).
Baia di Drautto 38° 37.73'N 15° 04.21'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsZatoka z piaszczysto-kamienistą plażą dająca możliwość schronienia przed zafalowaniem i wiatrami z kierunków północnych. W niewielkiej odległości od plaży jest restauracja i bar. W zatoce są boje cumownicze, ze względu na podwodny kabel elektryczny nie należ używać kotwicy.
Cala Zimmari 38° 37.673'N 15° 03.97'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsZatoka z niewielką piaszczysto-żwirową plażą otoczona stromymi skalistymi brzegami. Piaszczysto-kamieniste dno ma niezbyt duże nachylenie, głębokość kotwiczenia 5-10 m. Miejsce dające możliwość dobrego schronienia przed falą i wiatrami z kierunków północnych. W pobliżu plaży znajduje się bar, a w niewielkiej odległości restauracja. Spacer z Cala Zimmari do San Pietro zajmuje niespełna pół godziny.
Cala Junco 38° 37.49'N 15° 03.72'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsNiewielka zatoka ze skalistymi brzegami i kilkoma bardzo małymi kamienistymi plażami. Nie należy kotwiczyć, pływać pontonem oraz wpław w odległości mniejszej jak 100 m od brzegu, istnieje prawdopodobieństwo zsuwania się skał. Na klifie powyżej zatoki znajdują się ruiny prehistorycznej osady.
Scoglio La Nave 38° 38.73'N 15° 03.81'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsKotwicowisko przy pięknych stromych skałach. Jest to bardzo malownicze miejsce, które warto odwiedzić podczas dobrej i stabilnej pogody, pozostanie na noc jest niebezpieczne. Bardzo przejrzysta woda zapewnia doskonałe warunki do kąpieli oraz nurkowania. Głębokość kotwiczenia 10-15 m, dno ma duże nachylenie i jest kamieniste. Miejsce do kotwiczenia należy wybrać w odpowiedniej odległości od brzegów Panarea oraz od skały Scoglio La Nave. Ze względu na głębokość i kamieniste dno, nie należy przepływać jachtem pomiędzy brzegami Panarea, a skałą Scoglio La Nave.
Basiluzzo 38° 39.81'N 15°06.87'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsMiejsca do kotwiczenia znajdują się przy północno-zachodnich (zobacz w Navionics), wschodnich (zobacz w Navionics) i południowych (zobacz w Navionics) brzegach tej niewielkiej wyspy. Ze względu na klifowe skaliste brzegi, atrakcyjniejsze kotwicowisko jest przy północno-zachodnich brzegach Basiluzzo. Kotwicząc przy malowniczych brzegach Basiluzzo należy pamiętać, że dno jest kamieniste i ma spore nachylenie. Wszystkie trzy miejsca do kotwiczenia są bezpieczne jedynie podczas dobrej i stabilnej pogody.
Lisca Bianca, Dattilo, Lisca Nera, Bottaro, Panarelli 38° 38.31'N 15° 06.76'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsZe względu na podwodne skały oraz kamieniste dno kotwiczenie w pobliżu tych niewielkich skalistych wysp może być niebezpieczne. Najlepsze miejsce do kotwiczenia jest przy południowych brzegach Lisca Bianca. Kotwiczenie w tym miejscu jest bezpieczne jedynie podczas dobrej i stabilnej pogody.
Stromboli znana jest z aktywnego wulkanu. Gdy zbliżamy się do tej wyspy od strony południowej widzimy pięknie wyglądający symetryczny stożek wulkaniczny, który ma wysokość prawie 1 km. Zaskakujące jest to, że podstawa tego wulkanu znajduje się 1,5 km pod powierzchnią wody. Stromboli jest najdalej wysuniętą wyspą archipelagu wysp Eolskich w kierunku północno-wschodnim.
Aktywny wulkan to bez wątpienia największa atrakcja tej wyspy i całego archipelagu. W niewielu miejscach w Europie mamy okazję obserwować aktywny wulkan. Systematyczne erupcje, którym towarzyszą niesamowite chwilami przerażające odgłosy oraz spływająca z krateru do morza lawa tworzą niesamowity spektakl. Oczywiście największe widowisko jest podczas nocnego obserwowania gejzerów lawy z pokładu jachtu. Aby podziwiać strumienie spływającej lawy należy podpłynąć do Stromboli od strony północno-wschodniej, podpłynięcie zbyt blisko brzegu może okazać się niebezpieczne.
Istnieje możliwość uczestniczenia w pieszej wycieczce organizowanej przez profesjonalnych przewodników. Indywidualne wejścia na szczyt wulkanu są zabronione. Spacer na szczyt zajmuje około 3 godziny, a zejście 2. Konieczne są buty trekkingowe, latarka, kurtka chroniąca przed wiatrem, deszczem i chłodem, woda oraz prowiant na drogę. Koszt wycieczki to około 30 EURO za osobę. Z jednym przewodnikiem idzie maksymalnie 20 osób. Wyprawy na szczyt najczęściej organizowane są popołudniem i wieczorem. Warto zarezerwować wycieczkę z kilkudniowym wyprzedzeniem ponieważ w szczególności w miesiącach letnich często brakuje dostępnych miejsc.
Podczas silnej erupcji, która miała miejsce w 2003 roku do morza gwałtownie spłynęła bardzo duża ilość lawy oraz nastąpiło osunięcie zbocza, powodując lokalne tsunami. Erupcja w lipcu 2019 roku wywołała pożary w rejonach położonych poniżej szczytu wulkanu, chmura popiołu unosząca się nad kraterem miała ponad 2 km wysokości. W deszczu spadających odłamków skalnych zginął 1 turysta.
Pomimo zagrożeń jakie stwarza wulkan wyspa jest ciekawa i warta odwiedzenia. W tym malowniczym miejscu, swoją letnią rezydencję posiadają Domenico Dolce i Stefano Gabbana, czyli właściciele Dolce & Gabbana. Aktywny wulkan na Stromboli nazywany jest czasami najstarszą latarnia morską na świecie, to określenie nie jest bezpodstawne, ponieważ już w starożytności rozbłyski rozgrzanej lawy wydobywającej się z krateru wykorzystywane były jako znak nawigacyjny. Miejscami, w których możemy zatrzymać się w pobliżu Stromboli są: Ficogrande, Scari, Ginostra.
Ficogrande 38° 48.44'N 15° 14.27'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsW tej malowniczej miejscowości są dwa pirsy jednak oba nie są przystosowane do cumowania jachtem lub pontonem. Istniej możliwość skorzystania z boi cumowniczych, opłata wynosi 25 EUR. Kotwiczenie jest bezpieczne jedynie podczas dobrej i stabilnej pogody. Dno ma duże nachylenie, jest kamieniste. Nie należy kotwiczyć w pobliżu pirsów. Przy mniejszym pirsie cumują tankowce dostarczające na wyspę słodką wodę. Głębokość kotwiczenia 10-15 m. Szczyt wulkanu, ciemna plaża oraz jasne, charakterystyczne dla tego regionu zabudowania tworzą bardzo miłą dla oka kompozycję. W miejscowości znajdziemy bary, restauracje, pizzerie, sklep z podstawowym zaopatrzeniem, punkt pomocy medycznej, posterunek policji oraz urokliwy kościół.
Scari 38° 47.74'N 15° 14.40'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsBetonowy pirs przeznaczony jest dla wodolotów, promów oraz łodzi turystycznych, nie należy przy nim cumować jachtem. Istnieje możliwość krótkiego postoju w celu uzupełnienia paliwa, na pirsie jest dystrybutor z olejem napędowym oraz benzyną. Nie należy kotwiczyć blisko pirsu. Kotwicowisko jest w pobliżu plaży, ze względu na duże nachylenie dna kotwiczenie nie jest bezpieczne podczas silnych wiatrów. Głębokość kotwiczenia około 15-20 m. Na lądzie znajdziemy lokale gastronomiczne i sklep z podstawowym zaopatrzeniem. Zabudowania Ficogrande i Scari łączą się przez co jest to właściwie jedna miejscowość.
Ginostra 38° 47.07'N 15° 11.31'E
Zobacz na mapach Google Maps | NavionicsBetonowy pirs przeznaczony jest dla wodolotów, promów oraz łodzi turystycznych, nie należy przy nim cumować jachtem. Kamieniste dno ma duże nachylenie, głębokość kotwiczenia 15-20 m. Występują podwodne głazy dlatego warto zastosować dodatkową linę kotwiczną. Nie należy kotwiczyć w tym miejscu podczas trudnych warunków atmosferycznych. W niewielkiej miejscowości znajdziemy restaurację oraz sklep z podstawowym zaopatrzeniem.
Zapraszamy do lektury innych naszych wpisów o Wyspach Liparyjsich oraz Sycylii: